Dzisiejsza Ewangelia (J 20,11-18):

Maria Magdalena natomiast staÅ‚a przed grobem pÅ‚aczÄ…c. A kiedy /tak/ pÅ‚akaÅ‚a, nachyliÅ‚a siÄ™ do grobu i ujrzaÅ‚a dwóch aniołów w bieli, siedzÄ…cych tam, gdzie leżaÅ‚o ciaÅ‚o Jezusa – jednego w miejscu gÅ‚owy, drugiego w miejscu nóg. I rzekli do niej: Niewiasto, czemu pÅ‚aczesz? OdpowiedziaÅ‚a im: Zabrano Pana mego i nie wiem, gdzie Go poÅ‚ożono. Gdy to powiedziaÅ‚a, odwróciÅ‚a siÄ™ i ujrzaÅ‚a stojÄ…cego Jezusa, ale nie wiedziaÅ‚a, że to Jezus. RzekÅ‚ do niej Jezus: Niewiasto, czemu pÅ‚aczesz? Kogo szukasz? Ona zaÅ› sÄ…dzÄ…c, że to jest ogrodnik, powiedziaÅ‚a do Niego: Panie, jeÅ›li ty Go przeniosÅ‚eÅ›, powiedz mi, gdzie Go poÅ‚ożyÅ‚eÅ›, a ja Go wezmÄ™. Jezus rzekÅ‚ do niej: Mario! A ona obróciwszy siÄ™ powiedziaÅ‚a do Niego po hebrajsku: Rabbuni, to znaczy: Nauczycielu. RzekÅ‚ do niej Jezus: Nie zatrzymuj Mnie, jeszcze bowiem nie wstÄ…piÅ‚em do Ojca. Natomiast udaj siÄ™ do moich braci i powiedz im: WstÄ™pujÄ™ do Ojca mego i Ojca waszego oraz do Boga mego i Boga waszego. PoszÅ‚a Maria Magdalena oznajmiajÄ…c uczniom: WidziaÅ‚am Pana i to mi powiedziaÅ‚.

W oktawie Wielkiejnocy KoÅ›ciół kieruje nasz wzrok ku pierwszym spotkaniom ludzi ze ZmartwychwstaÅ‚ym Jezusem. Wczoraj sÅ‚yszeliÅ›my o „grupowych” spotkaniach – żoÅ‚nierzy odbywajÄ…cy straż przy grobie oraz kobiet, które przyszÅ‚y do grobu. DziÅ› patrzymy na spotkanie bardzo osobiste, spotkanie Marii Magdaleny – tej, która bardzo umiÅ‚owaÅ‚a, bo wiele jej odpuszczono. Z przytoczonego fragmentu najbardziej przebija siÄ™ do mnie rozpaczliwe zdanie: zabrano Pana mego i nie wiem gdzie Go poÅ‚ożono Zabrano mi wszystko, co kochaÅ‚am, na moich oczach Go zabito, odarto mnie z wszelkiej nadziei, a teraz jeszcze zaciera siÄ™ wszelkie po Nim Å›lady, tak jakby chciano mi odebrać nawet wspomnienia. A ja siÄ™ jeszcze nie rozstaÅ‚am, nie pożegnaÅ‚am, nie pogodziÅ‚am… Ja jeszcze potrzebuje czasu. Potrzebuje dotknąć, popatrzeć, być… Mój Å›wiat runÄ…Å‚ i próbujÄ™ jakoÅ› go posklejać, otrzÄ…snąć siÄ™, zrozumieć, a tu kolejna przeszkoda, kolejny cios… To jedno zdanie tak wiele mówi kim dla Marii byÅ‚ Jezus. To jedno zdanie jest też wyrzutem dla mnie, jak bardzo Jezus mi spowszedniaÅ‚. I nie chodzi tylko o to, ze przeżywam wiarÄ™ mniej emocjonalnie niż Maria Magdalena – to naturalne, że jako facet przeżywam to inaczej. Chodzi raczej o wierność i gotowość do dziaÅ‚ania, do poÅ›wiÄ™cenia wszystkiego co mam i dysponujÄ™ dla „skarbu”, nawet jeÅ›li po ludzku z tego „skarbu” zostaÅ‚y martwe szczÄ…tki. Takiej gotowoÅ›ci w sobie nie widzÄ™ – raczej racjonalizujÄ™ i usprawiedliwiam siÄ™ wskazujÄ…c na kontekst okolicznoÅ›ci, gÅ‚Ä™bsze przesÅ‚anki itp., itd. Jakże docierajÄ… w tym kontekÅ›cie sÅ‚owa Jezusa wypowiedziane znacznie wczeÅ›niej WysÅ‚awiam CiÄ™, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryÅ‚eÅ› te rzeczy przed mÄ…drymi i roztropnymi, a objawiÅ‚eÅ› ludziom prostym (tym, którzy sÄ… jak maÅ‚e dzieci).

Kogo lub czego szukasz w życiu? Pociechy, szczęścia, wygody, sukcesu, pieniÄ™dzy, adrenaliny, wÅ‚adzy…? Komu / czemu poÅ›wiÄ™casz swój czas i energiÄ™, o kogo / o co siÄ™ troszczysz? Maria Magdalena byÅ‚a totalnie skoncentrowana na Jezusie, dlatego usÅ‚yszaÅ‚a swoje imiÄ™ i to jedno sÅ‚owo ukoiÅ‚o caÅ‚y ból, który w sobie nosiÅ‚a. Wiem na pewno, że i mnie i Ciebie Bóg kocha tak samo jak tÄ™ kobietÄ™, że i za mnie i za Ciebie cierpiaÅ‚, umieraÅ‚ na krzyżu i zmartwychwstaÅ‚. Wiem, że ilekroć siÄ™ gubiliÅ›my On zostawiaÅ‚ wszystko inne i wyruszaÅ‚ na poszukiwanie mnie i ciebie. Wiem, że pragnie mi siÄ™ objawiać, ze mnÄ… siÄ™ spotykać, pragnie mnie na wieki, ale do tego potrzeba jeszcze, żebym ja tego pragnÄ…Å‚. Ale pragnÄ…Å‚, a nie tylko deklarowaÅ‚ pragnienie. Dlatego pytanie pomocnicze – kogo szukasz? I oczy siÄ™ otwierajÄ…, i serce doÅ›wiadcza uzdrawiajÄ…cego spotkania, i czÅ‚owiek otrzymuje misjÄ™ – idź do moich braci, do moich sióstr i powiedz im…

Co mam dziś do powiedzenia bliskim, braciom, siostrom, Kościołowi? Co oni mówią dziś do mnie?